Kwik, drie giftige vormen

De niet wetenschappelijk bewezen en kennelijk vermeende giftigheid van amalgaam, de ‘oude’ grijze vullingen, is voor veel tandartsen nog steeds een excuus om dit materiaal te blijven gebruiken. Een overzicht, gebaseerd op 70 wetenschappelijke onderzoeken, maakt duidelijk dat amalgaam een gedateerd materiaal is met giftige eigenschappen. Het gebruik ervan zou wegens gevaren voor de volksgezondheid met onmiddellijke ingang door de overheid verboden moeten worden.

Door druk, normale slijtage van het gebit, chemische en elektrische reacties en bij het vervangen van amalgaamvullingen komt kwik in drie verschillende vormen vrij:

1. Kwik(damp) Hg (Hg = hydrargyrum)
2. Ionisch kwik Hg2+ (kwik met een elektrische lading)
3. Methylkwik Ch3Hg+, en wel onder invloed van bacteriën en door elektrische potentiaalverschillen; dat wil zeggen de verschillen in elektrische spanning van de vullingen ten opzichte van elkaar.

1. Kwik(damp) Hg

kwikdamp die vrijkomt bij vervanging van een amalgaamvulling wordt via de bloedbaan opgenomen door diverse organen. Dit veroorzaakt vaak ter plaatse schade en afwijkingen zoals is gebleken uit diverse onderzoeken. Hieronder worden de belangrijkste opgesomd. Het kan een ontsteking aan de gezichtszenuw tot gevolg hebben. Er kan via de neusholte een belasting van de hersenen ontstaan doordat deze via het poreuze zeefbeen is verbonden met de hersenholte. De zwervende zenuw (Nervus vagus) kan, via een belasting van de hersenstam, afwijkingen geven aan het spijsverteringskanaal en de longen. Het aantal witte bloedcellen die deel uitmaken van het afweersysteem kunnen verminderen, met als gevolg: verzwakking van het immuunsysteem. Ook rode en andere bloedcellen kunnen afwijkingen gaan vertonen. In foetussen tussen 0 en 12 weken is kwik aangetoond in onder meer hersenen, hart, ogen en oren. Door een verbinding aan te gaan met aminozuren (bouwstenen van de eiwitten) en zwavelgroepen, kan het kwik de bloed-hersenbarrière passeren zodat het centrale zenuwstelsel met kwik wordt belast. De bloed-hersenbarrière is een extra beveiligde grens tussen bloedvaten en hersenen. De functie ervan is het tegenhouden van gifstoffen en bijvoorbeeld bacteriën om infecties te voorkomen.

2. Ionisch kwik Hg2+ (kwik met een elektrische lading: ionen)

Ionisch kwik vormt HgCl2 (kwikchloride) doordat het in de maag een verbinding aangaat met maagzuur, met maagzweren als mogelijk gevolg. Kwikchloride vernietigt de bacterieflora door mutatie (verandering) van de goede darmbacteriën, wat tot spijsverteringsproblemen kan leiden. Dit heeft gevolgen voor de eiwit-, suiker- en vetstofwisseling. Het kwik wordt gemakkelijk opgenomen door de darm zodat het via het bloed in het lichaam komt. Ook verlaagt het de levensvatbaarheid van de lymfocyten, de witte bloedcellen. Het veroorzaakt een ‘leaky membrane’, een lekkende celwand, waardoor deze toegankelijk wordt voor kwik. Dit kan acuut schade aan getroffen cellen veroorzaken tot aan vernietiging toe. Het dringt de cel binnen, verandert DNA en verwoest de mitochondriën (de energiecentrales van het lichaam) en van het Golgi-apparaat dat zorgt voor de afvoer van de afvalproducten uit de mitochondriën. De biologische halfwaardetijd bedraagt jaren. Dat betekent dat jaren later de kwikbelasting nog te meten is. Het lichaam is niet in staat om zich snel van kwik te ontdoen.

3. Methylkwik Ch3Hg+

Dit is een lang werkend in vet oplosbaar gif. Via het aangaan van een verbinding met de celmembraan vernietigt het de inhoud van de cel. Het veroorzaakt hormonale afwijkingen aan schildklier, ovarium (eierstok) en testis (teelbal). Ook gaat het door de placenta en veroorzaakt ontwikkelingsstoornissen in hersenen, hart, ogen, oren en voortplantingsorganen van het ongeboren kind. Het kan in verbinding met cysteïne, een essentieel aminozuur, de bloed-hersenbarrière passeren en verstoort dan de functie van het zenuwstelsel. Ook is het verantwoordelijk voor stoornissen in de gevoelswaarneming. Het tast de beschermende laag om de zenuwen (myelineschede) aan. Het veroorzaakt verminderde gevoeligheid en tintelingen in handen en voeten. Methylkwik beperkt het gezichtsvermogen. Ook veroorzaakt het spierzwakte.

Het verband tand en hersenen

Aangetoond is dat kwik vanuit de vulling binnendringt naar het merg van de tandholte. Het veroorzaakt daar lokale ontstekingsreacties en aan de wortelpunt afwijkingen zoals botontsteking aan de kaak. Het kwik versleept zich van de vulling via het tandmerg en wortelkanalen naar de Nervus trigeminus, de aangezichts- of drielingzenuw. Een afsplitsing, de Nervus maxillaris, de bovenkaakzenuw, is een open transportverbinding voor microbiële toxinen en kwik naar hersenen en veneuze hersenvaten. De vertakking die de onderkaak verzorgt, vervoert kwik naar de zenuwknoop van de drielingzenuw in de schedelbasis. Het kwik concentreert zich in de gliacellen, zenuwcellen die o.a. het hersenweefsel ondersteunen, wat kan leiden tot neuropathieën of zenuwaandoeningen. Het transport van tanden en kiezen naar de hersenen, wat ook ’the tooth to brain express’ wordt genoemd, beperkt zich niet alleen tot kwik. Er vindt ook transport plaats van koper, antiseptica, natriumhypochloriet, rottingsproducten, wortelkanaaltoxinen. Bovendien kunnen bacteriën uit ‘dode’ elementen van het gebit langs deze weg direct naar de hersenen migreren, verhuizen. Ontstekingen in het gebied van de trigeminus, door bijvoorbeeld kwik, kan aanleiding zijn tot aangezichtspijn en migraine.

Hieronder nog eens overzichtelijk de plaatsen van voorkeur voor en/of gevolgen van de drie toxische vormen van kwik:

Voor kwikdamp kan dat zijn:

• schade aan zenuwen
• geboorteafwijkingen
• de oogzenuw en de ogen
• luchtwegen en longen
• de rode en witte bloedcellen

 Voor ionisch kwik:

• de perifere zenuwen
• lever en nieren
• DNA
• celmembraan
• maag en darmen
• vernietiging rode bloedcellen

Voor Methylkwik:

• de bloed-hersenbarrière
• geboorteafwijkingen
• neurologische afwijkingen
• endocriene disfunctie
• tremoren, beven
• spierzwakte

Het vervangen van de bestaande amalgaamvullingen moet deskundig gebeuren onder cofferdam, een gespannen zeiltje waarbij te vervangen vullingen worden afgeschermd van de omgeving, zodat vrijkomend kwik onder meer niet ingeademd kan worden.

Herma Honkoop E-mail: info@gezondbeterworden.nl
Tel.: 0543 565253 Internetsite: www.gezondbeterworden.nl

Bron: Toxicity from Dental mercury Hal A. Huggins DDS, MS 2002 www.hugnet.com

Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Bio-energetische Tandheelkunde: www.nvbt.nl

Deze publicatie is een bewerking van het oorspronkelijke artikel van R.A. Muts, bio-energetisch tandarts

Oorspronkelijk gepubliceerd in De Natuur Uw Arts, 36e jaargang 2011, Nr. 216, bladzijde 6