Zwarte chocolade – reacties
Uit: Nr. 231, mei/juni 2014
Zwarte chocolade ongezond???
In De Natuur Uw Arts nr. 230 van maart / april 2014 plaatsten wij het artikel van Jan Dries, waarin hij zwarte chocola als ongezond en kalkrovend betitelt wegens het hoge gehalte aan oxaalzuur. Daarop ontvingen wij diverse reacties. Op deze reacties gaan wij in onderstaande alinea’s nader in.
In een van de reacties stelde een lezer dat de auteur grotendeels gelijk heeft, maar om nou het aanraden van zwarte chocolade even dwaas te vinden als het aanbevelen van roken, is toch wel erg overdreven. Terugkijkend zijn wij als redactie het daar van harte mee eens. Deze enigszins provocerende bewering werd door de redactie ook nog eens als citaat geplaatst, waardoor dit een te zware lading heeft gekregen.
Oxaalzuur
Ook werd geschreven: ‘Ik zie in de tabel bij het artikel, dat rode biet 72 mg/100g oxaalzuur bevat. Ik eet al gauw 300 g bietjes bij een avondmaaltijd, dus zo’n 216 mg per maaltijd. Als er in de rest van mijn maaltijd calciumrijke voedingsmiddelen zitten, is dat qua calciumopname dus best ‘kalkrovend’. Als ik ‘zwarte’ chocolade eet, dan eet ik hooguit 2 blokjes, zeg 20 gram en dus totaal zo’n 40 mg oxaalzuur per keer.’ Wij zijn het ermee eens dat dit heel treffend de invloed van oxaalzuurrijke voeding relativeert. Bij rabarber is dat zelfs nog extremer. Maar… waar het o.i. vooral om gaat is de mate waarin men – in dit geval oxaalzuurrijke – voedingsstoffen tot zich neemt.
Wij bieden een podium aan diverse auteurs, die vaak verschillende invalshoeken hebben
Een podium voor diverse auteurs
Natuurarts en voedingsspecialiste Anna M. Kruyswijk-van der Heijden laat ons desgevraagd het volgende weten: ‘Het artikel wordt niet onderbouwd door vermelding van onderbouwende studies. Er zijn namelijk ook veel goede studies die chocolade als gunstig beoordelen. Dat chocola oxaalzuur bevat is geen enkel probleem, ons lichaam kan ermee ‘dealen’; spinazie bevat het ook, en rabarber ook. Is niks mis mee.’ Zij vindt het jammer dat de redactie dit ‘zomaar plaatst’, omdat de verwarring onder consumenten zo alleen maar wordt vergroot. Ook door anderen werden wij erop gewezen dat er in andere artikelen tegengestelde meningen worden gegeven. Hierbij tekent de redactie aan dat dit niet te vermijden is. Wij bieden een podium aan diverse auteurs, die vaak verschillende invalshoeken hebben. Vaak zijn artikelen door de auteurs geschreven t.b.v. vakgenoten, en dan zijn de bronvermeldingen op hun plaats. DNUA is echter een populair wetenschappelijk tijdschrift dat merendeels door leken wordt gelezen. Om die reden worden bronvermeldingen (meestal) weggelaten. Lezers kunnen uiteraard rechtstreeks contact opnemen met de auteur om nader op de materie in te gaan. Als auteurs daarvoor openstaan, is onder het artikel contactinformatie vermeld.
Chocolade blijft een genotsmiddel
Tot slot: Jan Dries stelt dat hij een onafhankelijke onderzoeker is, zonder enige commerciële binding. Zijn reactie luidt: ‘Het doel van het artikel is aan te tonen dat zwarte chocolade een genotsmiddel is. Er is geen bezwaar tegen matig gebruik van genotsmiddelen, maar het is verkeerd om te denken dat chocolade eten de gezondheid bevordert. Chocolade mag dan polyfenolen bevatten, een kankerremmende stof, maar die komt in talrijke gezonde voedingsmiddelen voor. Er zijn meer dan 4.000 polyfenolen geïdentificeerd. Chocolade is een geïndustrialiseerd product met een lange bereidingsweg; het bevat allerlei additieven.
Chocolade is rijk aan cafeïne, oxaalzuur en andere minder gunstige stoffen. Chocolade werkt darmverstoppend en is belastend voor de lever. De nadelen van deze stoffen staan in verhouding met de hoeveelheid en de frequentie van het gebruik.
Voor mensen die aan osteoporose lijden, is het aan te bevelen om voorzichtig te zijn met oxaalzuurrijke voedingsmiddelen, voor gezonde mensen is dit geen probleem omdat er voldoende calcium, magnesium en fosfor in voeding voorkomt.
P.S. De redactie van DNUA waardeert een kritische houding ten opzichte van geplaatste artikelen zeer. Dat geeft aan dat de huidige gezondheidsbewuste lezer niet zo maar alles gelooft wat hem wordt voorgehouden.
Oorspronkelijk gepubliceerd in De Natuur Uw Arts, 39e jaargang nr. 231, 2014.