Oorontsteking en loopoor
Uit: Nr. 252, nov/dec 2017
Homeopathie bij kinderen
Zo, dat is schrikken! De ouders van Liam weten niet wat ze horen: hun zoon heeft een gat in het trommelvlies. Gelukkig legt de arts uit hoe het zit en dat het ook weer kan genezen.
Liam heeft al ruim een jaar last van oor- ontstekingen. Het begon met een verkoudheid toen hij net twee was. En sinds die tijd is hij regelmatig verkouden en bijna altijd heeft hij dan pijn aan zijn oren en hoort hij slechter. Nu is hij ziek en komt er een soort pus uit zijn oor. Daarom zitten ze nu met hem bij de huisarts.
De arts legt uit dat zijn oor ontstoken is. En dat betekent niet dat het hele oor ontstoken is, maar het deel dat de dokter het middenoor noemt. Dat zit tussen de gehoor- gang aan de buitenkant met de oorschelp en het binnenoor in; dit middenoor begint van buitenaf gezien met het trommelvlies. De geluidsgolven in de lucht, bijvoorbeeld van spreken of van muziek, veroorzaken een trillen van dit trommelvlies. Door een slim mechaniek van hele kleine botjes wordt die trilling overgebracht naar het binnenoor. Daar wordt deze trilling in een klein orgaan, het slakkenhuis, omgezet in elektrische zenuwsignalen. Deze signalen gaan dan via zenuwbanen naar de hersenen, zodat ze waargenomen kunnen worden als geluid.
Dit middenoor staat ook nog, via een kanaaltje, in verbinding met de mondholte. Dit kanaaltje, de buis van Eustachius, maakt het mogelijk de druk in het middenoor neutraal te houden, zodat het trommelvlies precies goed kan bewegen. Het in evenwicht brengen van de luchtdruk gebeurt meestal vanzelf, maar kan ook actief gedaan worden; dan heet het klaren. Veel mensen kennen dit uit ervaring bij hoogte- verschillen: door te slikken of te gapen wordt het gehoor ineens weer beter. Lukt dit niet dan kan het echt pijn gaan doen.
Door bijvoorbeeld een verkoudheid zwellen de wanden van de buis van Eustachius en is er al snel gehoorverlies. Raakt het middenoor zelf ontstoken, dan wordt de druk in dat middenoor groter door de ophoping van ontstekingsvocht (zeg maar: pus). Het gaat eerst pijn doen, later kan het dan doorbreken. Dan wordt de druk in het middenoor te groot en komt er een gaatje in het trommelvlies. Dit heet officieel een perforatie. Hierdoor kan het opgehoopte pus naar buiten en dat komt dan in de gehoor- gang: een loopoor. Hierdoor is er meer kans op genezing. En dat is precies wat er bij Liam is gebeurd. Veel kinderen maken dit mee. Als dat niet te vaak optreedt, geneest dat vrijwel zonder verdere gevolgen. Wordt het meer chronisch dan kan het blijvend gehoorverlies geven. Daarom zetten oorartsen dan buisjes in het trommelvlies: dan kan het ontstekingsvocht weg uit het middenoor en treden er minder vaak blijvende beschadigingen op.
Homeopathie
Als homeopathisch arts zie ik frequent kinderen met min of meer chronische oorontstekingen. Vaak hebben ze al een loopoor gehad en komen ze met buisjes in hun trommelvlies. Ook komen er vaak kinderen met een acute oorontsteking.
PRAKTIJKVOORBEELDEN
Ter illustratie drie voorbeelden uit de praktijk (het tweede voorbeeld betreft een patiëntje) van een collega:
Liam van ruim twee jaar is de laatste tijd veel ziek en heeft vaak hoge koorts, tot 40 graden! Dit speelt nu al maanden. Daarbij heeft hij vaak last van oorontstekingen. Hij huilt dan, trekt aan zijn oren, stopt zijn vingers in zijn oren. Hij heeft dan vaak een loopneus, met veel gesnotter. Soms hoest hij wat, maar hij heeft nog nooit last van zijn longen gehad. Hij heeft rode wangen, en wordt heel boos van de pijn. Hij kan dan met zijn hoofd tegen de grond bonken! Hij wordt wel vaker snel boos, is ongeduldig en mept makkelijk om zich heen. Hij heeft veel vrijheid nodig en kan niet tegen grenzen: iets moeten, zoals aan tafel komen, of iets niet mogen, zoals aan de gordijnen hangen. Dat is voor de ouders erg lastig, want het is een ondernemend, druk kind dat niet stil zit en alles onderzoekt. Hij is open en hij is nergens bang voor. Hij heeft een normale bouw en eet goed als hij niet ziek is. Hij is dol op banaan en op ijs. Als hij ziek is, is hij rustiger, en bij pijn wil hij op schoot. Hij krijgt het middel Tuberculinum 200K. In een paar dagen is hij weer in orde: vrolijk, geen pijn meer, rustiger. Na een paar maan- den vertellen de ouders dat hij een ontwikkelingssprong heeft gemaakt en geen last van zijn oren meer heeft gehad. Ze hebben het middel nog een paar keer herhaald, met name als hij weer drukker en bozer werd.
Benjamin is een jongen van vijf en een half jaar, bij wie de oorontstekingen steeds terugkomen. In het verleden was hij vaak verkouden. Hij heeft twee keer buisjes in de trommelvliezen gekregen. Zijn amandelen zijn verwijderd toen hij drie jaar was. Hij gilt van de oorpijn. De pijn komt in vlagen en als hij ligt is de pijn veel erger. Het is echt een buitenkind, hij heeft veel behoefte aan frisse lucht en is snel warm. Bij hitte speelt hij liever in de schaduw. Hij heeft weinig dorst. Na Pulsatilla 200K heeft hij een heftige verergering. Hij wordt krijsend wakker van de oorpijn en gilt zeker een uur. Vervolgens is hij een week prikkelbaar. Dan komt hij in balans, de ontstekingen en de prikkelbaarheid komen niet meer terug.
Kawina is een adoptiekindje en is vanaf ongeveer één jaar oud bij haar pleegouders. Ze is tenger en sierlijk. Toen ze in Nederland kwam, was ze verwaarloosd, ziek, apathisch, ondervoed en had ze bloedarmoede. Het is een vechtster met een sterke eigen wil. In het begin was het niet makkelijk: ze wilde niet eten, wilde geen fysieke aanraking, zat vol boosheid en was een en al verzet. Dat is in een half jaar geleidelijk verbeterd. Ze is constant verkouden, ze hoest, heeft geregeld oorontstekingen, blijft achter in de groei en heeft afwijkende bloedwaarden. In de winter was het nog een drama, sinds mei gaat het wat beter. Ze heeft zes keer oorontsteking gehad in de winter, met vieze, stin- kende gele afscheiding. Ze is heel kouwelijk, wil alles zelf doen, vindt warmte fijn en kou vervelend, is zeer beweeglijk, slaapt onrustig en ze is heel bang voor dieren. Ze krijgt Sulphur MK. Ze wordt rustiger, meegaander, blijer, verzet zich minder bij het eten en is minder verkouden. Als ze terugvalt krijgt ze het middel opnieuw. De hele zware verkoudheid verdwijnt. In december krijgt ze voor het eerst weer last van haar oor: een heftige pijn, die erger wordt door wind en kou. Ze krijgt Nux vomica 200K. Na de eerste dosis wordt ze al rustiger en binnen een paar uur is de pijn weg. De volgende dag heeft ze geen oorpijn en geen loopoor meer; ook haar gedrag is verbeterd. Na een week blijkt dat ze nog wel aan het hoesten is, soms met overgeven. Ze is extreem kouwelijk en transpireert tijdens de slaap fors, maar alleen op het hoofd. Ze krijgt Silicea 200K. Eind januari komt ze op consult. Het gaat goed met haar. Ze is blij, stralend, niet meer angstig en speelt fijn. Ze heeft één keer oorpijn gehad die na opnieuw Nux vomica snel verdween. Als ze dingen moet of juist niet mag, kan ze nog erg lastig zijn. Ze bijt op haar nagels en heeft dikke klieren die gevoelig zijn in de hals. De Silicea wordt herhaald. Begin mei komt Kawina weer. Het gaat goed met haar. Er zijn nauwelijks problemen met de oren geweest. Ze is niet erg verkouden geweest en ze ontwikkelt zich goed. Eten blijft nog wat lastig. Ze is vrijer, rustiger, blijer en maakt meer contact. De ouders kunnen het bijna niet geloven dat ze zo de winter is doorgekomen en dat het zo goed met haar gaat!
Deze voorbeelden spreken voor zich. Mooi is dat niet alleen de klachten verbeteren, maar ook dat de kinderen erna beter in hun vel zitten. Dit komt in de buurt van echt genezen!
Het doel van de behandeling is om de weerstand van het kind te verbeteren, waardoor de ontsteking tot rust komt en er ook in de toekomst bij ongunstige omstandigheden (vaak de winter) geen oorontstekingen meer optreden. De aanpak is voor een homeopathisch arts in grote lijnen hetzelfde als bij andere problemen: is er een duidelijke aanleiding geweest; wat zijn precies de klachten; wanneer treedt de pijn op; wat helpt; wat maakt de pijn erger; hoe ziet de pus eruit, stinkt het of niet; zijn er bijkomende klachten (zoals bijvoorbeeld een verkoudheid, hoofdpijn, koorts) of verschijnselen (slecht humeur, wanhoop) en ga zo maar door. De resultaten van de behandeling zijn in de praktijk in het algemeen goed. Dat betekent vaak dat niet alleen de oorklachten verbeteren, maar dat het met het kind ook op andere vlakken beter gaat.
Michel de Sonnaville
Arts gespecialiseerd in homeopathie
055-3574343