Miektuin

Miek (1986) is in haar dagelijks leven apothekersassistente. Iedere dag gaan er veel medicijnen door haar handen. Ze kent het hedendaagse medische bedrijf dus van binnenuit. En dan toch is er die grote interesse in en betrokkenheid bij geneeskruiden en een zo natuurlijk mogelijke leef- en voedingswijze. Reden voor een gesprekje met Miek.

DNUA zet zich al ruim 40 jaar in om datgene wat de natuur biedt voor gezondheid en menselijk welzijn onder de aandacht te brengen. Ken je DNUA?

M: Jazeker, zo lang ik mij kan herinneren was het blad bij ons in huis altijd wel ergens aanwezig.

Op Instagram blijk jij al enige tijd een eigen ‘account’ te hebben. Dat heet ‘Miektuin’. Hoe ben je daartoe gekomen?

M: Nou kijk, dat heeft veel te maken met het ‘nest’ waarin ik ben opgegroeid. Mijn vader is ruim 40 jaar actief geweest als natuurgeneeskundig therapeut en heeft veel boeken geschreven over kruiden e.d. Daarnaast leerde hij ons, zijn kinderen, ook veel over het bereiden van een echt gezonde maaltijd. Hij kookt nog altijd graag, en … lekker! Wij mochten dan in de keuken, bij het aanrecht, meehelpen met het snijden van verse groenten uit de eigen tuin en hij vertelde daar altijd leuke en spannende verhalen bij. Toen we nog heel klein waren mochten we ook meewerken in de groenten- en kruidentuin. Wat heb ik in die vele uurtjes, samen met mijn vader, de tuin leren kennen! Tja, de liefde voor de plantenwereld is mij waarschijnlijk met de paplepel ingegeven.

Je bent ook al 17 jaar apothekers-assistente. Dat is toch een andere wereld dan de natuurgeneeskunde? Denk je wel eens, als je de recepten van de artsen aangeleverd krijgt: ‘Goh, waarom weer al die chemische, farmaceutische pillen?’

M: Ja en nee. We moeten bijvoorbeeld heel dankbaar zijn dat er insuline voor diabetici is, dat er een medicijn is voor de schildklier – als die niet of nauwelijks meer werkt – en dat er antibiotica zijn tegen ernstige bacteriële infecties. Er zijn beslist heel goede kanten aanwijsbaar, wat medicijnen betreft. Aan de andere kant zie ik ook dat sommige mensen, vooral bij niet ernstige klachten, aan mij vragen: ‘Ik heb nogal last van maagzuur en een opgeblazen gevoel. Is daar iets voor? Want de dokter geeft mij maagzuurremmers, maar dat bevalt me niet.’ Als iemand open staat voor natuurlijke middelen, vind ik het erg leuk om daar samen met de klant over in gesprek te gaan. Dan kan ik iets adviseren wat we in de apotheek ook verkopen, namelijk iets homeopathisch of een kruidenpreparaat, waarvan ik weet dat het dikwijls zinvol is. En niet te vergeten: het voedingspatroon samen bespreken; dat biedt de klant vaak ook een verhelderend beeld.

Zo’n gesprekje wordt meestal erg op prijs gesteld. Dan krijgen ze even de aandacht die ze verdienen, waar de huisarts, helaas, dikwijls geen tijd meer voor heeft. En zo helpen we elkaar!

Op ‘Miektuin’ beschrijf je op een interessante manier de achtergronden van de planten die je hebt gefotografeerd. Hoe kom je aan al die informatie?

M: Ik zei het al, het is met de moedermelk en de paplepel meegekomen, haha! En door de jaren heen ben ik mij steeds meer gaan verdiepen in de vele oude genees­kruidenboeken die ik uit de boekenkast van mijn vader leende.

Leer kijken naar iedere plant die groeit en bloeit, want dan kun je veel ontdekken over het ‘wezen’ van zo’n plant. Waarom zit bij de ene plant de geneeskrachtige kwaliteit in de wortel, bij een andere plant in de bloesem en bij weer een andere in het gehele kruid? Het is toch fantastisch om in zulke dingen inzicht te krijgen!

Kun je dan met kruiden of homeopathie alle kwalen en ziektes genezen?

M: O, zeker niet! Maar tegenwoordig wordt er soms wel heel snel een medicijn voorgeschreven, dat niet nodig zou zijn als je ook eens gebruik wilt maken van datgene wat de natuur te bieden heeft.

Ik houd van mijn vak als apothekersassistente, maar waarom zouden we farmaceutische pijnstillers gebruiken, als de tinctuur of de thee van de wilgenbast (Salixtinctuur) ook efficiënt werkt, zonder bijwerkingen? Als het vervelende, het nare, zich aandient zou je ook kunnen kiezen voor de minst belastende behandelwijze.

Je hebt een verantwoordelijke baan als apothekersassistente. En je hebt een hele grote tuin. Dat vraagt allemaal om veel tijd en aandacht. Kom je dan wel toe aan wat mensen ‘leuke dingen’ noemen, zoals uitgaan, feesten of verre vakanties?

M: Haha, ik houd van vakantie! Hoewel, als ik in mijn tuin bezig ben, in alle rust en stilte, kan ik mij niets mooiers en waardevollers indenken. Ik maak liever contact met al die bijzondere planten en groenten, allemaal met hun eigen unieke verhaal, dan dat ik op een verre vakantie zou gaan.

Ieder mens heeft natuurlijk zijn eigen plezier en behoefte, maar het zou natuurlijk wel zinvol zijn als men daar niet té ver in gaat. Ik bedoel, het hoeft geen negatief effect op je gezondheid te hebben als we ook aan het milieu blijven denken.

Zijn er kruiden of planten die jouw voorkeur hebben, waarvan je zou kunnen zeggen: dat is helemaal mijn groente of mijn kruid?

M: Jazeker. Alle planten zijn mij heel dierbaar, maar een paar planten springen er wel uit. Sint-Janskruid is er bijvoorbeeld één van. Op 24 juni, Sint-Jansdag, een bosje plukken van dat mooie kruid, dat is geweldig. Ook de prachtige lathyrus die zo overheerlijk ruikt, is een plant die ik graag in mijn tuin heb.En niet te vergeten een groente, de boerenkool. Geweldig hoe zo’n plant groeit en dan op een koude winterdag geoogst kan worden, om er vervolgens heerlijk van te eten. Dat is echte rijkdom op je bord!

Met dank aan: Annemiek Huibers