De ui, een ongelooflijke krachtpatser

Tijdens een griepepidemie zat mijn vader in zijn stoel, omgeven door uien; het hele huis rook ernaar. Als kind vond ik dat maar vreemd, maar later – toen ik me wat meer ging verdiepen in de kruidenleer – begon ik het te begrijpen. Eigenlijk stamt dit gebruik al uit de middeleeuwen; toen werd er bij ziekte en epidemieën in elke kamer een ui gelegd om ziekten te weren.

De ui werkt als een natuurlijk antibioticum, reinigt de lucht (bacteriën), helpt goed bij griep, zware verkoudheid, astma, bronchitis en holte-ontsteking. Een gepelde ui naast je bed bij verkoudheid voorkomt een verstopte neus; het geeft je lucht.

Vanwege de desinfecterende werking moet je de gebruikte ui wel weggooien, want deze zit vol met o.a. ziektekiemen.

Het sap van de ui kan gebruikt worden bij wonden (doodt bacteriën), terwijl kauwen op een rauwe ui goed werkt bij ontstekingen in de mond en/of keel.

Als je een rauwe ui gaat eten dan verbeter je de zuurgraad in de maag waardoor je zwaarder kunt tafelen. Dit wisten de Romeinen maar al te goed en ze gebruikten het daarom ook volop bij hun schrans­partijen. Wij daarentegen zien het weer terug bij de frietkraam.

Het regelmatig eten van uien verbetert de darmflora, helpt bij candida en vermindert de gasvorming. In eerste instantie verdrijft het de gassen uit de darmen, dus je moet wel even geduld hebben. De ui bevordert de spijsvertering en is vochtafdrijvend. Gebruik hem echter niet bij afvallen, want hij verlaagt ook de bloedsuikerspiegel en wekt de eetlust op.

Verder is de ui bloedverdunnend, cholesterolverlagend en bevordert hij de bloedsomloop. Als je iedere dag een ui eet (het liefst rauw of gekookt) kan dit zorgen dat je gezonder en vitaler door het leven gaat.

Je zou het zo niet zeggen, maar hij is ook een afrodisiacum voor mannen (spreuk van Erasmus: Bulbi provocant Libidinem, oftewel de ui wekt de geslachtsdrift op). Hij mag dan ook bij geen bruiloftsmaal ontbreken.

Vader Cats (1627) schreef zelfs een gedicht over uien en liefde: alles gaat goed met uien en de liefde, zolang je maar voorzichtig te werk gaat; word je roekeloos en ruw, dan komen er tranen en leed.

De ui is al heel lang bekend en is vanuit Azië via Egypte naar Europa gekomen. De piramidebouwers kregen uien te eten om te zorgen dat ze niet ziek werden en om te zorgen dat ze hun krachtige prestaties konden voortzetten.

Er zijn zelfs afbeeldingen van uien gevonden in de piramides, waarop werd weer­gegeven dat priesters ze neerlegden op graftombes. Ook werden ze meegegeven in de graftombes, als voedsel en medicijn voor in het hiernamaals.

Tot in de 20e eeuw stond hij nog bekend om zijn krachtverhogende eigenschappen bij sporters; het eten van rauwe uien zorgde voor top­prestaties in de sport.

Inhoudsstoffen:

• etherische olie;

• fosfor voor het denken;

• zwavel voor spijsvertering, tegen wormen;

• allicepum voor cholesterolverlaging, verbetering bloedcirculatie / hoge bloeddruk;

• glucokinine werkt bloedsuikerverlagend;

• vitamine A, B en C;

• fytohormonen werken op bijnieren ontstekingsremmend.

Marjan Hofstra, kruidenvrouw

kruidenkracht@hotmail.com